اثر تزریق داخل زجاجیه بواسیزوماب با یا بدون تریامسینولون در مقایسه با فوتوکوآگولاسیون ماکولا به عنوان درمان اولیه ادم ماکولای دیابتی بر اساس تحلیل میان دوره‌ای

هدف: مقایسه اثر یک نوبت تزریق داخل زجاجیه بواسیزوماب (IVB) به تنهایی یا همراه با تریامسینولون (IVT) و فوتوکوآگولاسیون لیزری ماکولا (MPC) به عنوان درمان اولیه ادم ماکولای  دیابتی (DME). روش پژوهش: تعداد 150 چشم از 129 بیمار مبتلا به DME بارز بالینی بدون سابقه درمان قبلی، در این کارآزمایی بالینی به صورت تصادفی به سه گروه مساوی تقسیم شدند. در گروه IVB، بواسیزوماب به میزان 25/1 میلی‌گرم در داخل زجاجیه تزریق و در گروه IVB/IVT علاوه بر بواسیزوماب، mg 2 تریامسینولون نیز تزریق گردید. در گروه MPC، از لیزر گرید موضعی یا اصلاح شده استفاده شد. در صورت لزوم هر 12 هفته یک بار معالجه مجدد صورت پذیرفت. پیامد اصلی مورد سنجش، تغییر در بهترین دید اصلاح شده در هفته 24 بود. یافته‌ها: تغییرات حدت بینایی در هفته 6 (001/0P<) و 24 (012/0P=) در همه گروه‌ها معنی‌دار بود. نتیجه درمانی قابل توجه در گروه IVB در تمام معاینات و در گروه‌ IVB/IVT تنها در هفته 6 و 12 مشاهده شد. میانگین تغییرات حدت بینایی ± انحراف معیار در هفته 36 در سه گروه IVB، IVB/IVT و MPC به ترتیب 25/0±28/0-، 33/0±04/0- و27/0±01/0+ لوگمار بود (053/0P=). کاهش قابل ملاحظه ضخامت مرکزی ماکولا (CMT) در تمام گروه‌ها تنها تا 6 هفته دیده شد و تغییرات CMT در بین گروه‌ها در پی‌گیری‌های مختلف معنی‌دار نبود. به طور کلی در طی 36 هفته، درمان مجدد در 27 چشم ضرورت یافت (14 چشم در گروه IVB، 10 چشم در گروه IVB/IVT و 3 چشم در گروه MPC) . در گروه IVB با بیش‌ترین میزان بهبود حدت بینایی، در 72 درصد موارد تنها یک تزریق انجام شد. بهبود حدت بینایی بیش از 2 خط اسنلن در هفته 36 در گروه‌های IVB، IVB/IVT و MPC به ترتیب 37، 25 و 8/14 درصد بود. نتیجه‌گیری: در بیماران مبتلا به DME، تزریق بواسیزوماب نسبت به فوتوکوآگولاسیون ماکولا منجر به نتیجه بهتر در هفته 24 می‌گردد. پس از 6 هفته، تغییرات CMT و حدت بینایی متناسب نبوده و استفاده از تریامسینولون منجر به نتایج درمانی بهتر نخواهد گردید. · مجله چشم‌پزشکی بینا 1390؛ دوره 16، شماره 3: 238-226.